کد مطلب:31980
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:31
مشكل اصلي فراموشي انسانها نسبت به خانه آخرت چيست؟
ياد نكردن از مرگ و يا كم ياد نمودن از آن، نشانه عدم توجه به واقعيات زندگي است. در هر لحظه اين عالم، مرگ و حيات در جريان است. با اندك توجهي به اطراف؛ از انسانها گرفته تا حيوانات و گياهان... ميتوان مرگ و حيات مجدد را مشاهده كرد. حال اگر انسان به جهت غفلت از اين حقايق و اشتغال به دنيا، از آنها غافل است، عيب در بينش اوست كه از حقايق فاصله گرفته است.
در مورد بهشت و دوزخ نيز، روشن است كه اگر كسي اطمينان و يا حداقل ايمان بدان نداشته باشد، ياد آن تأثيري در او بجا نميگذارد؛ ولي آن كس كه نظام دقيق عالم هستي و بيهدف نبودن آن را دريافته باشد، همواره خود را در بهشت و يا دوزخ ديده و از آن متأثر خواهد گشت.
براي انسانهاي عادي، اين گونه مسائل همواره رخ ميدهد. افزون بر آن صرفاً »ياد مرگ« كافي نيست و بايد خوف از قيامت و عواقب پس از مرگ را در دل زياد كند. از طرف ديگر »خوف« مراتب و درجات متعددي دارد. در مقابل، گرايشهاي نفساني نيز شدت و ضعف زيادي دارند. در بسياري از موارد اين دو در عالم درون نفس، به مبارزه و نبرد ميپردازند. پس اگر خوف از خدا و قيامت، افزونتر از هواهاي نفساني باشد، بر آن غالب ميآيد و از لغزش آدمي جلوگيري ميكند؛ ولي اگر هواي نفس قويتر از خوف باشد، بر آن چيره ميگردد و عليرغم وجود ياد و ترس از خدا و قيامت، آدمي به رفتارهاي نادرست ميپردازد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.